Untitled, 2014

Beyond Planning

Ileana Tounta Center of Contemporary Art, Athens, 2014

 

 

Untitled, 2014, 12 chairs, cement blocks, 220x500x95 cm

The work Untitled, comments on the solid and profound social relationships where communication is a plasmatic process. He constructs a large scale sculpture from cement blocks and a set of chairs. He blocks the space between the seated persons thus preventing any kind of social interaction that could hypothetically be developed. He comments : ‘’For this installation I placed two rows of chairs opposite each other. They touch, forming a corridor. They support a wall and build a meeting without foundations, they restrict access and vision. They don’t permit dialogue, work, communication.’’ Manolis Baboussis invites the viewer to think, feel and wonder about spaces that have to do with memory whether it is collective, individual, social or existential. However, the main concern of Manolis Babousis, since 1975 when he designed the demolition of a psychiatric hospital and left only one wall as a monument, is the existence of incarceration, that dominates in his body of work. The wall of simple rough building materials, as notion and as part of a structural system is a wall, itself caged. Manolis Baboussis defines communication as a cement wall rising upon the fragile legs of a wooden chair: an anti-monument of lack and weakness, of inactivity and inadequacy, a monument of interrupted communication and freedom
The work means the precise, concrete function of photography, i.e. the wall between there and here, and photography in its constitutive function as the indicative of multiple correlations. The work, is a correlation and replaces the function of the photograph.

From the text by Emmanuel Mavrommatis, for the exhibition of Baboussis Attention executed works 2018

Of walls and chairs

A cinderblock wall – this wall dear to the artist, (Untitled, first presented in 2014 in Ileana Tunta’s gallery) – seems to close (wall in) the rest of the exhibition. This wall, as destabilizing as it is solid, forces the viewer to stop, before continuing: looking towards the cinderblock wall, a series of chairs are aligned. The chairs are recurrent in Manolis Baboussis’ universe, objects that in the artist’s hands become both parodic and iconic, These chairs on which one sits to work, to exchange, to eat, to drink, to admire the show – but why sit in front of a wall? But in reality, aren’t we always sitting in front of a wall? And isn’t dialogue always primarily an inner monologue?

B.P Manolis Baaboussis, Catalogue ,the Garden

Εκτός Σχεδίου,

Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης  Ιλεάννα Τούντα,  Αθήνα  2014

 

 

Χωρίς τίτλο,  2014, καρέκλες, τσιμεντόλιθοι, 220x500x95 cm

Το έργο Χωρίς τίτλο, σχολιάζει τις σταθερές και βαθιές κοινωνικές σχέσεις, όπου η επικοινωνία είναι μια πλασματική διαδικασία. Κατασκευάζει ένα γλυπτό μεγάλης κλίμακας από τσιμεντόλιθους και μια σειρά από καρέκλες. Μπλοκάρει τον χώρο μεταξύ των καθισμένων ατόμων εμποδίζοντας έτσι κάθε είδους κοινωνική αλληλεπίδραση που θα μπορούσε υποθετικά να αναπτυχθεί. Ο ίδιος σχολιάζει : ”Για την εγκατάσταση αυτή τοποθέτησα δύο σειρές καρεκλών απέναντι η μία από την άλλη. Αγγίζουν, σχηματίζοντας έναν διάδρομο. Στηρίζουν έναν τοίχο και χτίζουν μια συνάντηση χωρίς θεμέλια, περιορίζουν την πρόσβαση και την όραση. Δεν επιτρέπουν τον διάλογο, την εργασία, την επικοινωνία”. Ο Μανώλης Μπαμπούσης καλεί τον θεατή να σκεφτεί, να νιώσει και να αναρωτηθεί για τους χώρους που έχουν να κάνουν με τη μνήμη, είτε αυτή είναι συλλογική, είτε ατομική, είτε κοινωνική, είτε υπαρξιακή. Ωστόσο, το κύριο μέλημα του Μανώλη Μπαμπούση , από το 1975 που σχεδίασε την κατεδάφιση ενός ψυχιατρείου και άφησε μόνον έναν τοίχο, ως μνημείο είναι η ύπαρξη του εγκλεισμού, που κυριαρχεί στο σύνολο του έργου του. Ο τοίχος από απλά ακατέργαστα οικοδομικά υλικά, ως έννοια και ως μέρος ενός δομικού συστήματος είναι ένας τοίχος, ο ίδιος εγκλωβισμένος. Ο Μανώλης Μπαμπούσης ορίζει την επικοινωνία ως έναν τσιμεντένιο τοίχο που υψώνεται πάνω στα εύθραυστα πόδια μιας ξύλινης καρέκλας: ένα αντι-μνημείο της έλλειψης και της αδυναμίας, της αδράνειας και της ανεπάρκειας, ένα μνημείο διακοπτόμενης επικοινωνίας και ελευθερίας

Aπο τον καταλογο της εκθεσης 2014 ,Εκτός σχεδίου, Kέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ιλεανα Τούντα 2014

Το έργο εννοεί την ακριβή, συγκεκριμένη λειτουργία της φωτογραφίας, δηλαδή τον τοίχο, ανάμεσα στο εκεί και στο εδώ και τη φωτογραφία στην καθεαυτή συστατική της λειτουργία ως την ενδεικτικότητα πολλαπλών συσχετισμών. Το έργο, είναι ένας συσχετισμός και αντικαθιστά τη λειτουργία της φωτογραφίας.

Από το κειμενο του Εμμανουήλ Μαυρομμάτη,
για την εκθεση του Μπαμπούση Προσοχή εκτελούνται έργα 2018