Manolis Baboussis, with the ambiguous title How to repair a tear, presents his fifth solo exhibition with new works at the Ileana Tounta Contemporary Art Center. The topics that the artist deals with in his exhibition are multiple and multi-layered. He negotiates concepts related to the dialectics between the artist and his work, which is controlled by the art market and the institutions of art, human behaviour, the depletion of nature, religion and violence.
He wonders how he will repair a tear or a crack, while at the same time he manifests his anxiety for the collapsing reality, creation and death.
For the last 45 years, the photographic work of Manolis Baboussis has been defending the objective and sharp tableau image with a critical approach and sensitivity, involving notions of institutions and power, of environment and loss, against the false and staged image of diverse myths in our times, where art itself is increasingly becoming a derivative of fake news.
In this exhibition, Baboussis presents a unified black and white multi-disciplinary installation articulated with various works, a creative selfie in which the viewer is invited to solve a crossword puzzle.
He places a 3.90 m high totem of photographic tripods and two military stretchers into an unstable choreography, commenting on sharpness range of the photography process. A 10-metre long wall installation of his works embodies drawings, photographs, prints of his sculptures, architectural drawings and text. They are a group of images which, while functioning autonomously, they are in parallel dialogue with Baboussis’ poetical speech presented in two video projections.
He expresses his skepticism about approaches that favour story telling rather than the artist’s anxiety over verifying the form of his work. He wonders whether creation occurs with or without concept today / if the exhibition needs a pretext / a hug at the end of the day?
Ο Μανώλης Μπαμπούσης με τον αμφίσημο τίτλο How to repair a tear, παρουσιάζει την πέμπτη ατομική του έκθεση με νέα έργα στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα. Τα θέματα τα οποία ο καλλιτέχνης διαπραγματεύεται στην έκθεσή του είναι πολλαπλά και πολυεδρικά. Διαχειρίζεται νοήματα που σχετίζονται με την διαλεκτική ανάμεσα στον καλλιτέχνη και το έργο του, το οποίο ελέγχουν η αγορά και οι θεσμοί της τέχνης, την ανθρώπινη συμπεριφορά, την άλωση της φύσης, τη θρησκεία και τη βία.
Διερωτάται πώς θα επισκευάσει ένα δάκρυ ή μια ρωγμή καταθέτοντας συνάμα την αγωνία του για την ετοιμόρροπη πραγματικότητα, την δημιουργία και τον θάνατο.
Το φωτογραφικό έργο του Μανώλη Μπαμπούση τα τελευταία 45 χρόνια υπερασπίζει την αντικειμενική και ευκρινή εικόνα-tableau με μια κριτική προσέγγιση και ευαισθησία γύρω από νοήματα θεσμών και εξουσίας, περιβάλλοντος και απώλειας, ενάντια στην ψευδή και σκηνοθετημένη εικόνα των διαφορετικών μύθων των καιρών μας, όπου όλο και περισσότερο η ίδια η τέχνη γίνεται παράγωγο κάποιων fake news.
Στην παρούσα έκθεση ο Μπαμπούσης παρουσιάζει μια ενιαία πολυμεσική ασπρόμαυρη εγκατάσταση, η οποία αρθρώνεται με διαφορετικά έργα σε ένα δημιουργικό selfie, στο οποίο καλείται ο θεατής να λύσει ένα σταυρόλεξο.
Τοποθετεί ένα τοτέμ ύψους 3.90 μέτρων, δομημένο από φωτογραφικά τρίποδα και δύο στρατιωτικά φορεία, σε μια ασταθή χορογραφία, σχολιάζοντας το εύρος της ευκρίνειας της φωτογραφικής διαδικασίας. Μία επιτοίχια εγκατάσταση 10 μέτρων ενσωματώνει σχέδια, φωτογραφίες, τυπώματα των γλυπτών του, αρχιτεκτονικά σχέδια και λόγο. Πρόκειται για ένα σύνολο εικόνων, οι οποίες ενώ λειτουργούν αυτόνομα, συνομιλούν παράλληλα με τον ποιητικό λόγο του Μπαμπούση που παρουσιάζεται σε δύο βίντεο-προβολές.
Εκφράζει τη δυσπιστία του για τις προσεγγίσεις που ευνοούν περισσότερο το story telling και λιγότερο την αγωνία του καλλιτέχνη για τη μορφή του έργου του. Διερωτάται αν η δημιουργία γίνεται με ή χωρίς concept today, αν χρειάζεται ένα πρόσχημα η έκθεση / μια αγκαλιά το τέλος της ημέρας;
