ο ήχος της θάλασσας

ήχος ευπρόσδεκτος

ήχος τρυφερός, ασαφής

ήχος αρχέγονος

ήχος αναπνοής κτύπος καρδιάς, υπόκωφο μαστίγωμα

ήχος πλατύς, αέρινος

ήχος γεμάτος, συμπαγής

ήχος πυκνός, όπως η μάζα της θάλασσας

κάτω από τα μάτια μας, ποτέ από πάνω μας

έρχεται κύμα με κύμα,

 επαναλαμβάνει τις σουίτες του Μπαχ

ανακατεύει, υπνωτίζει τις σκέψεις

υψώνει ένα τείχος απομόνωσης,

το φως μειώνεται,

οι γύρω βίλες συνωστίζονται

φωτοβολούν την πανσέληνο

ο ήχος από πλυντήριο στριφογυρίζει,

επιταχύνει, τραντάζει, ηρεμεί

οι ήχοι της καταστροφής

πολλαπλασιάζονται, επιταχύνονται

τα κύματα χαμηλώνουν, σβήνουν

αποσύρονται οι θεατές,

τα παρκαρισμένα σώματα

οι ρακέτες, οι ξαπλώστρες, τα αυτοκίνητα

ένα απαλό σούρσιμο ακούγεται, έως το σούρουπο

είναι η μουσική του αποχαιρετισμού της φύσης

 η υπενθύμιση της σφαγής της

από τον άνθρωπο, του ανθρώπου από τη φύση;

είναι οι φωνές μέσα στις χάρες και τα δάκρυα

της θάλασσας, χωρίς τον ήχο τους