η σιωπή είναι εδώ, μαζεύει τη σκόνη, τον ήχο, συγκεντρώνει σκέψεις,

μαζεύει επιθυμίες, ενώνεται με την ενατένιση, ελευθερώνει από λόγια.

 

η σιωπή είναι εδώ, απλώνεται στο κενό, όπου οι σκέψεις αναπηδούν με θόρυβο, όπως τα αριθμημένα μπαλάκια στροβιλίζονται στο κλουβί πριν την κλήρωση.

 

η σιωπή αγαπά το λευκό πάνω στο λευκό, αγαπά το μαύρο πάνω στο μαύρο,

αγαπά τη φωτογραφία, αγαπά τη δημιουργία, αγαπά την απουσία,

αγαπά την καθαρή σιωπή της.

 

η σιωπή μου δεν μιλάει, όπως η σιωπή του ποιητή,

είναι μάταιη, είναι πρόσκαιρη, είναι αόρατη, είναι εύθραυστη,

είναι ένας συνεχής  βόμβος χωρίς ήχο. δεν πεθαίνει,

αποσύρεται ανάμεσα σε τοίχους σε υπόγεια και ανέσεις.

δύσκολη η σχέση της σιωπής με τη χαρά με τη δημιουργία αχώριστη.

 

υπάρχει πολύφωνη, υπάρχει ομόφωνη σιωπή ;

είναι σαφές δεν είναι σοφή δεν είναι αρετή, δεν είναι πλούσια ή φτωχή.

είναι διαφορετική η σιωπή του άδειου, η σιωπή του ύψους, η σιωπή του βυθού,

 η σιωπή του μαρμάρου, η σιωπή του τέλους, η σιωπή της αρχής,

γιατί τη συνοδεύουν όλες οι αισθήσεις.

 

αγαπώ τη σιωπή, που δεν υποδέχεται τη βία, την καταστροφή,

τον φόβο του συμβιβασμού,

αγαπώ τις φωνές, που ποιούν ανατροπές, που απωθούν σιωπηλές πλειοψηφίες, αγαπώ τις φωνές που ελευθερώνουν από τις σιωπές της εξουσίας,

ας κρατήσουμε ενός λεπτού φωνή